ಸಾಕು ಮತ್ತು ಬೇಕು

"ಸಾಕು..ಸಾಕು..ಎಲ್ಲವೂ ಸಾಕು. ಇನ್ನು ಯಾವುದರ ಸಹವಾಸನೂ ಬೇಡ" ಅಂತ ಹೇಳಿತು ಸಾಕು

"ಯಾಕೆ ಸಾಕು??? ಇನ್ನೂ ಬೇಕು. ನಾನು ಮೇಲೇರಬೇಕು. ನನ್ನನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ಗುರುತಿಸಬೇಕು. ನಾನು ಇನ್ನೂ ಮೇಲೇರಬೇಕು" ಅಂತ ಹೇಳಿತು ಬೇಕು.

"ಮೇಲೇರಿ ಏನನ್ನು ಸಾಧಿಸುತ್ತೀಯಾ? ನೀನು ಮೇಲೇರಿದಂತೆ ನಿನಗೆ ಸುಖ ಸಂತೋಷವೇನಾದರೂ ಜಾಸ್ತಿ ಸಿಗುತ್ತದೆಯೋ? ನಾಲ್ಕು ಜನ ನಿನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ ಅಥವಾ ನಿನ್ನ ಸಾಧನೆ ನೋಡಿ ಹೊಗಳಿದರೆ ನಿನಗೆ ವಿಶೇಷವಾದ ಕೋಡು ಎನಾದರು ಬರುತ್ತದೆಯೋ? ಅದಕ್ಕೆ ನಾನು ಹೇಳಿದ್ದು ಸಾಕು ಅಂತ"

"ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ ಮೇಲೆ ಏನನ್ನಾದರೂ ಸಾಧಿಸಬೇಕು. ಅದರಿಂದ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ನೆಮ್ಮದಿ ಸಿಗತ್ತೆ. ಯಾರೂ ನಡೆಯದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ನಾವು ಸಾಗಬೇಕು. ಅದಕ್ಕೆ ಬೇಕು ಅಂದಿದ್ದು"

"ನೆಮ್ಮದಿ ಬರೀ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿದರೆ ಮಾತ್ರ ಸಿಗತ್ತಾ? ಎಲ್ಲಾ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನ ಮೇಲೆ ಡಿಪೆಂಡು. ಬೇಕು ಅಂದಾಗ ಬೇಕುವಿನ ಜೊತೆ ಅಪಾರ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಬರೊತ್ತೆ. ಅದರ ಜೊತೆ ನಿರಾಸೆನೂ ಇರತ್ತೆ. ಸುಮ್ಮನೆ ಮನ್ಸು ಹಾಳಾಗತ್ತೆ. ಇದೆಲ್ಲಾ ಬೇಡ. ನಿನ್ನನ್ನು ನೀನು ಅರಿ. ಎಲ್ಲಾ ನಿನ್ನೊಳಗೇ ಇದೆ. ಅದನ್ನು ನೋಡು. ಹೊರಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಟೊಳ್ಳು. ನಿಜವಾದ ಸುಖ ಸಂತೋಷ ನಿನ್ನಲೇ ಇದೆ. ನಿನ್ನನ್ನು ನೀನು ಗೆಲ್ಲು. ಬೇರೆ ಎಲ್ಲಾ ಬಕ್ವಾಸ್...ಬಂಡಲ್. ಅದ್ಕೆ ನಾನು ಹೇಳ್ತಾಯಿರೋದು ಎಲ್ಲಾ ಸಾಕು ಅಂತ."

ಹೀಗೆ ಸಾಗಿತ್ತು ಸಾಕು ಮತ್ತು ಬೇಕು ನಡುವಿನ ಸಂಭಾಷಣೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಕೊನೆಯಿರಲಿಲ್ಲ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಸಾಕು ಗೆದ್ದರೆ ಮತ್ತೆ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಬೇಕು....